انتخاب رییس سازمان / علی پزشکیان بورد تخصصی اقتصاد و مدیریت دارو دانشگاه علوم پزشکی تهران در یادداشتی برای دوشنبه های دارویی نوشت: در پی انتخابات ۱۵ تیر و ورود مسعود پزشکیان به ساختمان پاستور کیفیت میراثی که دولت سیزدهم برای دولت چهاردهم به جای گذاشت محل بحث بسیاری از فعالان سیاسی کشورقرار گرفت به نحوی که مدافعان دولت سید ابراهیم رییسی آن را «اسب زین شده» نامیدند و منتقدین با اشاره به شرایط بحرانی در بسیاری از حوزه ها علی الخصوص وضعیت اقتصادی به هجو آن پرداختند. به این اعتبار پذیرش مسئولیت در وضع موجود برای افراد صاحب صلاحیت و خوشنام به مثابه قمار بر سر اعتبار شخصی قلمداد می شود تا جایی که برای تصدی برخی پست ها نظیر ریاست سازمان بهزیستی فراخوان ارسال رزومه صادر شد.
تحت چنین شرایطی هجوم پیشنهادها برای تصدی ریاست سازمان غذا و دارو از طرف گروه های مختلف که گویی اسب زین شده ای در ساختمان فخر رازی پارک شده است، محمدرضا ظفرقندی که به اعتبار مواضع پیش و پسا رای اعتماد وی نشان داده است یکی از رجال دولت پزشکیان می باشد، را حیرت زده نموده به نحوی که احتمالا پاسخ به این پرسش که چه منافعی در پس و پشت این پیشنهادها و اشتیاق به خدمت ها قرار دارد به مهم ترین دغدغه وزیر بهداشت تبدیل شده است و بنابراین از تعجیل در صدور حکم ریاست سازمان اجتناب کند.
صورتبندی چرایی این ابراز تمایل جریان های مختلف ذینقش در نظام دارویی برای به کرسی نشاندن گزینه های نزدیک به خود به وزیر بهداشت در مسیر تصمیم گیری کمک خواهد نمود.
ورع از احتمال سوء استفاده از موقعیت و وقوع تعارض منافع یکی از موضوعاتیست که در توضیح این مسئله از سخنان وزیر برداشت می شود اما باید مشفقانه به ایشان متذکر شد که عمده کردن تعارض منافع در سال های اخیر تبدیل به اسم رمز حذف متخصصان و جایگزینی با افرادی شده است که در ظاهر تعارض منافع ندارند اما نه تنها صلاحیت های تخصصی برای تولیت نظام دارویی را ندارند و در دوره بلکه مجموع تصمیماتشان منافع گروه هایی خاص را نمایندگی می کند که این خود منافی اصل شفاف سازی مالی و ارتباطات می باشد. به این اعتبار برای جلوگیری از وقوع فساد باید از روش هایی نظیر شفاف نمودن فرآیندها و روندهای تصمیم گیری نظیر کمیسیون هایی که عمدتا در پشت درب های بسته انجام می شوند مبادرت نمود تا با نظارت مدنی از فساد پیشگیری شود.
اما بنظر می رسد مهم ترین علت تلاش برای اثرگذاری در انتخاب رییس سازمان غذا و دارو از طرف ذینقشان نه کسب منفعت در اندازه های یک یا چند شرکت بلکه تاثیر آن بر جهت گیری های اصلی سازمان غذا و دارو می باشد. وضعیت محدودیت های منابع در دسترس نظام سلامت و بخش دارویی وزارت بهداشت را در معرض واقعیتی نهاده است که رقابت جریان های حاضر در نظام دارویی از صنایع ژنریک تا وارداتی ها و فوریتی ها، ازفرهنگستان علوم پزشکی تا نیروهای وابسته به رقبای انتخاباتی شدت گرفته است و پس زمینه ریاست آتی سازمان نقشی تعیین کننده در الگوی تخصیص منابع خواهد داشت.
بنابراین وزارت بهداشت باید پیش و بیش از اینکه به انتخاب فرد بپردازد باید “متحدان استراتژیک” خود را در جهت ارتقای سلامت مردم از رهگذر ارتقای دسترسی به دارو برگزیند و متعاقبا با بررسی مواضع گذشته و جهت گیری منافع حامیان گزینه های احتمالی دست به انتخاب بزند. توجه به این نکته حیاتی ضروریست که اگر صرفا بر اساس نظرات و شبکه آشنایان تصمیم گیران اقدام شود الزاما فرد منتخب دیدگاه های خود و منافع حامیانش را به سود اولویت های نظام سلامت نادیده نخواهد گرفت. بنظر می رسد تا اطلاع ثانوی و رفع محدودیت های مالی بهترین متحد برای تحقق اهداف نظام سلامت همانا صنایع داخلی و معتقدین به ژنریک هستند چرا که تجربه تاریخی نظام دارویی ایران و تجارب جهانی موید این است که کنترل هزینه های فزاینده سلامت و بهبود دسترسی تنها از رهگذر تقویت بنیه تولید داخلی امکان پذیر است.
منبع خبر: دوشنبه های دارویی / تحلیلی بر پیچیدگی انتخاب رییس سازمان
گردآوری و انتشار اخبار در این تارنما با هوش مصنوعی و ابزار های الکترونیکی اتوماتیک صورت می پذیرد و تمامی حقوق گردآوری و تالیف خبر متعلق به ناشر اصلی آن که در لینک فوق به آن اشاره شده است می باشد. در صورت نیاز به ارسال جوابیه یا توضیح تکمیلی علیه یا له مطلب منتشر شده صرفا از طریق مرجع اصلی خبر اقدام نمایید.
نظرات کاربران