وقتی مسعود پزشکیان در کارزار انتخاباتی ۱۴۰۳ شعار «وفاق ملی» را مطرح کرد، بسیاری از ناظران با دیده تردید به آن نگاه می‌کردند. سیاست ایران پر است از خطوط قرمز و مرزبندی‌های جناحی که در طول سال‌ها به سدهایی سخت تبدیل شده‌اند. اما حالا، چندی از آغاز دولت او گذشته و حوزه‌ای که شاید کمتر کسی انتظار داشت به ویترین تحقق این شعار بدل شود، پیش روی ماست: سلامت و تجهیزات پزشکی.

عبور از خطوط انتخاباتی / وفاق تجهیزات پزشکی در دولت پزشکیان

آنچه در این روزها در ساختار مدیریتی سلامت کشور دیده می‌شود، حضور چهره‌هایی است که تا همین دیروز در ستاد های مخالف پزشکیان فعالیت داشتند، اما امروز در دولت پزشکیان مسئولیت‌های کلیدی بر عهده گرفته‌اند.
نمونه روشن این روند، احمد مسلمی، رئیس هیأت مدیره انجمن صتفی متخصصین تجهیزات پزشکی، است؛ با توجه به فیلم زیر که نشان دهنده فعالیت وی در ستاد جلیلی است، اکنون مسلمی در جایگاهی است که نقش حیاتی برای پایداری نظام سلامت دارد. اکنون مسلمی در مقام رئیس هیئت‌مدیره شرکت تجهیزات پزشکی متد مشغول به کار است.

این حضور، نه به‌عنوان یک تقابل جناحی، بلکه به‌عنوان نشانه‌ای از عبور از مرزبندی‌های سیاسی و تلاش برای تمرکز بر منافع ملی قابل تفسیر است. چنین ترکیبی در شرایطی که کشور با بحران‌های دارویی و تجهیزات پزشکی روبه‌روست، می‌تواند مسیر تازه‌ای را پیش پای سیاست سلامت قرار دهد.
احمد مسلمی سال‌هاست در محافل تخصصی و صنفی تجهیزات پزشکی بر ضرورت داشتن برنامه ملی برای نگهداری و مدیریت تجهیزات سرمایه‌ای تأکید دارد. او بارها گفته است که اگرچه تحریم‌ها فشار مضاعفی بر حوزه سلامت آورده‌اند، اما با مدیریت چرخه عمر دستگاه‌ها و بهره‌برداری بهینه، می‌توان هزینه‌ها را به‌طور قابل‌توجهی کاهش داد.

امیرمحمد فراهانی، مشاور رسانه‌ای انجمن متخصصین تجهیزات پزشکی، نیز، که سابقه فعالیت در دولت قبلی در جایگاه مدیریت روابط عمومی معاونت آموزشی وزارت بهداشت و همچنین سابقه فعالیت در ستاد جلیلی را داشته و اکنون نیز در همان جایگاه سابق (مدیریت روابط عمومی معاونت آموزشی وزارت بهداشت) مشغول به کار است؛ همچنین شایعاتی در فضای مجازی منتشر شد مبنی بر اینکه افراد دیگری نیز که در ستاد های مخالف پزشکیان فعالیت می‌کردند اکنون سکان دار منصب های مهم دولتی در دولت پزشکیان هستند که این نشانی از وفاق ملی در این دولت است.

اگر بخواهیم در یک جمله این رخدادها را جمع‌بندی کنیم، باید گفت که سلامت به عرصه‌ای برای وفاق ملی تبدیل شده است. جایی که دیگر رقابت‌های انتخاباتی معنا ندارد و آنچه اهمیت دارد، دسترسی بیماران به دارو، تجهیزات و خدمات درمانی است.
صنعت تجهیزات پزشکی، با وابستگی شدید به ارز و فشار تحریم‌ها، یکی از سخت‌ترین میدان‌های حکمرانی است؛ اما همین حوزه اکنون به نمونه‌ای از وفاق و همدلی تبدیل شده است. اگر این روند ادامه یابد، می‌تواند الگویی برای دیگر بخش‌ها نیز باشد؛ الگویی که نشان دهد عبور از شکاف‌های سیاسی و استفاده از همه ظرفیت‌ها، نه‌تنها ممکن است، بلکه در شرایط بحرانی ضروری‌ترین راهکار برای بقا و پیشرفت کشور است.