نارسایی قلبی با کسر جهشی حفظ‌شده (HFpEF) یکی از شایع‌ترین انواع نارسایی قلبی است که به دلیل عملکرد نرمال بطن چپ از نظر انقباض، اما اختلال در پرشدگی یا شلی قلب به وجود می‌آید. این بیماری معمولاً در افراد مسن، زنان، بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲، چاقی، پرفشاری خون و بیماری‌های کلیوی مشاهده می‌شود. با افزایش سن جمعیت و شیوع بیماری‌های مزمن، شیوع HFpEF نیز رو به افزایش است.
تعریف و تشخیص: HFpEF زمانی تشخیص داده می‌شود که کسر جهشی بطن چپ (LVEF) برابر یا بیشتر از ۵۰% باشد. برای تشخیص دقیق این بیماری، لازم است علاوه بر بررسی علائم بالینی، آزمایش‌های تخصصی نیز انجام شود:
- اکوکاردیوگرافی: برای ارزیابی عملکرد و ساختار قلب.
- اندازه‌گیری سطح NT-proBNP: جهت تشخیص نارسایی قلبی.
- تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) قلب: برای بررسی دقیق‌تر ساختار قلب.
- آزمون استرس دیاستولیک: جهت ارزیابی عملکرد قلب تحت استرس.
- حذف سایر علل مشابه: شامل بیماری‌های ریوی، بیماری‌های دریچه‌ای قلب، و کاردیومیوپاتی‌ها.
مشکل بالینی: HFpEF یک بیماری پیچیده با مکانیسم‌های متعددی است که شامل پیری عضله قلب، التهاب مزمن، اختلالات متابولیک، فیبروز میوکارد و اختلال در عملکرد عروق کوچک می‌شود. این بیماری با کاهش توانایی فعالیت بدنی، تنگی نفس، تورم اندام‌ها و خستگی مفرط همراه است. مرگ‌ومیر ناشی از HFpEF در یک سال ۱۵% و در پنج تا ده سال ۷۵% گزارش شده است.
اهداف درمان:
- کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی: با استفاده از داروها و تغییر سبک زندگی.
- کاهش خطر بستری: با مدیریت مناسب بیماری و درمان شرایط همراه.
- پیشگیری از پیشرفت بیماری: از طریق پایش مستمر و درمان به موقع.
درمان دارویی:
- دیورتیک‌ها: برای کاهش احتقان و تورم با استفاده از داروهایی مانند فوروزماید و تورسماید.
- مهارکننده‌های SGLT2: مانند امپاگلیفلوزین و داپاگلیفلوزین که با کاهش قند خون و اثرات محافظتی روی قلب، علائم HFpEF را کاهش می‌دهند.
- مهارکننده‌های سیستم رنین-آنژیوتانسین (RAS): داروهایی مانند لوزارتان و والزارترن برای کنترل فشار خون و کاهش آسیب قلبی.
- آنتاگونیست‌های گیرنده مینرالوکورتیکوئید (MRA): مانند اسپیرونولاکتون و فینرنون برای کاهش فیبروز قلبی و جلوگیری از احتباس مایعات.
- آگونیست‌های گیرنده GLP-1: مانند سماگلوتاید و لیراگلوتاید برای کاهش وزن، کنترل قند خون و بهبود عملکرد قلب.
- بتابلوکرها: مانند کارودیلول و نبیوولول برای کنترل ضربان قلب و کاهش فشار خون.
روش‌های درمانی نوین:
- دستگاه‌های پایش فشار ریوی (CardioMEMS): یک دستگاه کاشتنی کوچک که به صورت مداوم فشار شریان ریوی را اندازه‌گیری و به پزشک گزارش می‌دهد.
- شانت بین‌دهلیزی: ایجاد یک مسیر مصنوعی بین دهلیز چپ و راست برای کاهش فشار دهلیزی چپ.
- درمان با داروهای نوین مانند فینرنون: که با اثرات ضد فیبروزی و ضد التهابی می‌تواند به بهبود وضعیت قلب کمک کند.
- درمان ژنی و سلول‌های بنیادی: در حال بررسی برای ترمیم بافت آسیب‌دیده قلبی.
- داروهای ضد التهاب هدفمند: برای کاهش التهاب مزمن که به پیشرفت HFpEF کمک می‌کند.
تغییر سبک زندگی:
- رژیم غذایی کم نمک و چربی: کاهش مصرف سدیم و چربی‌های اشباع.
- افزایش فعالیت بدنی: ورزش منظم و متناسب با توانایی فرد.
- کاهش وزن: به‌ویژه در بیماران مبتلا به چاقی.
- مدیریت استرس و بهبود کیفیت خواب: برای کاهش فشار بر قلب.
- ترک سیگار و کاهش مصرف الکل: جهت بهبود عملکرد قلب و عروق.
نتیجه‌گیری: با توجه به نبود درمان قطعی برای کاهش مرگ‌ومیر در HFpEF، تمرکز درمان‌ها بر کاهش علائم، بهبود کیفیت زندگی و جلوگیری از بستری شدن است. رعایت سبک زندگی سالم، پایش مستمر بیماری و درمان بیماری‌های همراه نقش بسیار مهمی در مدیریت این بیماری دارد. پژوهش‌های بیشتر برای کشف درمان‌های مؤثر و هدفمند ضروری است.
گردآوری و انتشار اخبار در این تارنما با هوش مصنوعی و ابزار های الکترونیکی اتوماتیک صورت می پذیرد و تمامی حقوق گردآوری و تالیف خبر متعلق به ناشر اصلی آن که در لینک فوق به آن اشاره شده است می باشد. در صورت نیاز به ارسال جوابیه یا توضیح تکمیلی علیه یا له مطلب منتشر شده صرفا از طریق مرجع اصلی خبر اقدام نمایید.
نظرات کاربران