به گفته برخی فعالان صنفی حوزه سلامت، مقاومت رئیس یک فدراسیون در برابر عذرخواهی، بیش از آنکه یک موضع فردی باشد، به عاملی ساختاری در افت اعتبار آن فدراسیون تبدیل شده است. در فضای تشکلمحور سلامت، عذرخواهی بهعنوان نشانهای از بلوغ نهادی و احترام به بدنه صنفی تلقی میشود و پرهیز از آن، پیام بیتوجهی به نقد و مطالبه جمعی را مخابره میکند.
منتقدان معتقدند این کاهش اعتماد زمانی تشدید شده که فدراسیون مورد اشاره، بدون پشتوانه اجماعی، خود را نماینده همه تشکلهای سلامت معرفی کرده است. به باور آنان، این خودنمایندهپنداری نهتنها به همگرایی منجر نشده، بلکه فاصله میان فدراسیون و انجمنها و اتحادیههای باسابقه را افزایش داده و سرمایه اجتماعی آن را در میان تشکلهای سلامت با چالش جدی مواجه کرده است.
