وی بیان کرد: بیش از ۲۰ سال است که بحث پرونده الکترونیک سلامت آغاز شده و در این موضوع مهمترین موضوع، تعهد سیاسی متولیان نظام سلامت در مورد چیستی و چرایی است؛ زیرا تاکنون چیستی و چرایی وجود پرونده الکترونیک سلامت برای متولیان نظام سلامت شفاف نشده و نگاه متولیان به آن، به عنوان یک ابزار لوکس و غیرضروری است.
کبیر گفت: با توجه به روند جمعیت از مناطق روستایی و شهری و سیمای مرگ‌ها و بیماری‌ها، حجم و تنوع خدمات سلامت افزایش یافته است و از طرفی بحث محتوای پرونده الکترونیک سلامت نیز مطرح است و باید توجه کرد که چه محتوایی باید مد نظر باشد. گاهی نگاه آرمان گرایانه در این رابطه وجود دارد؛ در حالی‌که در بسیاری از کشورها بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۰ این موضوع را ساماندهی کرده‌اند. پرونده الکترونیک سلامت باید به صورت لایه لایه در کشور پیاده سازی می‌شد، اما این اقدام انجام نشد.
عضو فرهنگستان علوم پزشکی اظهار کرد: موضوع مهم دیگر در این زمینه، ساختار است. در دوره‌های مختلف به دلیل آگاهی نداشتن مدیران در وزارت بهداشت و حتی بخش‌های مختلف دولت، تعریف روشنی از ساختار پرونده الکترونیک سلامت وجود نداشت. نکته مهم دیگر، الزامات مدیریت اجرایی است. در این زمینه نیازمند این هستیم که قواعد و مقررات مشخص شده و بگوییم چه اتفاقی در این زمینه باید رخ بدهد و برای پیاده سازی پرونده الکترونیک سلامت نیازمند چه قوانین و مقرراتی هستیم؟ متاسفانه در این زمینه نگاه جزیره‌ای وجود داشته است.
وی ادامه داد: تجربه‌ای که در سازمان بیمه سلامت و سازمان تامین اجتماعی در زمینه نسخه الکترونیک وجود داشته، تجربه خوبی بود، اما پر هزینه بود.
کبیر گفت: اگر نظام شفاف سازی داده‌ها وجود داشته باشد و بدانیم از داده‌های تولید شده در زمینه پردازش، تحلیل و تصمیم گیری چه بهره‌ای می‌بریم. متاسفانه حجم زیادی از داده‌ها داریم، اما این داده‌ها دسته بندی نشده‌اند. در نظام ثبت الکترونیک داده‌ها، حجم زیادی داده وجود دارد که توان ادغام با یکدیگر را ندارند.
وی افزود: پرونده الکترونیک سلامت ابزاری برای ساماندهی است تا بدانیم چه داده‌هایی باید ثبت شوند و این داده‌ها در سطوح مختلف چه تبادلی با یکدیگر باید داشته باشند. نقطه مفقوده، داشبوردهای گزارش دهی در مدیریت اطلاعات است. یکی از مشکلات این بوده که ارائه دهنده خدمات سلامت دسترسی به داشبورد گزارش دهی نداشته است. همچنین دریافت کننده خدمت اطلاعاتی از پرونده الکترونیک سلامت خود ندارد و نمی‌داند چه استفاده‌ای می‌تواند از آن ببرد. از طرفی مدیران نظام سلامت در سطوح مختلف نمی‌داند که این داده‌ها به چه درد او می‌خورد و چه چیزی را به او نشان می‌دهد.
عضو فرهنگستان علوم پزشکی بیان کرد: مدیران نظام سلامت نسبت به پرونده الکترونیک سلامت بیگانه هستند، زیرا داشبوردهای گزارش دهی طراحی نشده یا آموزش لازم به آن‌ها داده نشده است و نمی‌توانیم تصمیم گیری‌ها در زمینه بودجه ریزی و ارزیابی عملکرد را مبتنی بر شواهد معتبر کنیم.
وی اظهار کرد: اگر پرونده الکترونیک سلامت در سایر کشورها شکل گرفته، برای داده کاوی و قضاوت در گذشته بوده که بدانیم چه روندی در گذشته داشتیم و چه تدابیری برای آینده باید داشته باشیم و چه تصمیمی بگیریم.
پایان پیام/
منبع خبر: ایران پزشک / مدیران نسبت به پرونده الکترونیک سلامت آگاهی ندارند
گردآوری و انتشار اخبار در این تارنما با هوش مصنوعی و ابزار های الکترونیکی اتوماتیک صورت می پذیرد و تمامی حقوق گردآوری و تالیف خبر متعلق به ناشر اصلی آن که در لینک فوق به آن اشاره شده است می باشد. در صورت نیاز به ارسال جوابیه یا توضیح تکمیلی علیه یا له مطلب منتشر شده صرفا از طریق مرجع اصلی خبر اقدام نمایید.
نظرات کاربران