وی همچنین اظهار داشت: وقتی نمیگذاریم
دارو به تناسب سایر چیزها رشد کند، نتیجهاش را در درازمدت خواهیم دید. الان ما ریسک پایداری صنعت دارو و تأمین داریم. صنایع دارویی در بورس به شدت درگیر زیان، عدم نوسازی و عدم سوددهی شدهاند، چراکه همه چیزها گران شد، اما نگذاشتند تا قیمت دارو به تناسب گرانی ابزار و وسایل گران شود. من پیشبینی میکردم که اگر واقعیسازی قیمتهای دارو اتفاق نیفتد، ما دچار کمبودهای پایهای خواهیم شد. این مسئله تبعات زیادی را در پی دارد. اندازه بازار دارویی امسال ما ۱۷۰ همت است، در حالی که اگر میخواست عادی و به همان تناسب تورم رشد کند باید ۲۳۰ همت میشد؛ یعنی به اندازه ۶۰ همت مانع از رشد بازار دارویی شدند. در سالی که بنا بود حمایت از تولید داخل انجام شود، بیشتر از همیشه تولیدکنندهها ضرر کردند!
بوربور ادامه داد: از یک طرف هزینه تأمین بودجه از بانک بالا میرود، از طرف دیگر دولت بزرگترین بدهکار به صنایع دارویی است و پول تولیدکنندهها را نمیدهد و آنها هم زورشان نمیرسد طلبشان را وصول کنند! از سوی دیگر هم با قیمتگذاری دستوری در حوزه دارو مواجهیم. نرخ ارز را هم دولت تعیین میکند. در مقابل این کارگر گران میشود، هزینههای سوخت گران میشود، هزینه بازسازی و نوسازی و هزینه بانکی بالا میرود، اما دولت نمیگذارد با قیمت معقول داروی تولیدی را بفروشد و از سوی دیگر پولش را هم نمیدهد. دولت چیزی حدود ۵۰ همت بدهی معوق به شرکتهای دارویی دارد. از یک سو دولت بدهی شرکتها را نمیدهد و از سوی دیگر میگوید از بانک وام بگیرید، آن هم
با نرخ سود ۳۶ درصد!
وی در پاسخ به این سوال که در حالت استاندارد باید وضعیت ذخیرههای
دارویی چگونه باشد پاسخ داد: استانداردش این است که ما یک تأمین داریم، یک توزیع و یک خردهفروشی. متوسط در هر کدام از اینها باید حدود ۵/۱ تا دو ماه موجودی داشته باشیم و کل زنجیر حدود شش ماه میشود. شش ماه هم دپوی استراتژیک باید درست کنیم که در کل میشود یک سال، اما موجودی ما نسبت به سال گذشته حداقل سه ماه کاهش پیدا کردهاست.
اشکالی که نگرانی بیشتری ایجاد کرده از اشکال دارویی بیمارستانی، تزریقی و مقداری هم آنتیبیوتیکهاست؛ یعنی داروهای حساستر و بیمارستانیتر دچار کمبود هستند و در حال حاضر مضیقه بیشتری مواجهند. همچنین داروهای ارزانقیمتی که از ۱۴۰۱ افزایش قیمت نداشتند. وزارت بهداشت برخی از شرکتهای داروسازی را اجبار کرد در سال ۱۴۰۱ افزایش قیمت نداشته باشند و تولیدکنندهها هم میگویند ما دیگر این داروها را تولید نمیکنیم!
الان صنعت دارو اگر بخواهد فقط ماشینآلاتش را ناسازی و بهسازی کند، حداقل یک میلیارد دلار میخواهد و لازم است در این حوزه دولت کمک کند. در خصوص نوسازی ماشینآلات داروسازی هم، نخستین چالش این است که پولش را ندارند! نکته دوم اینکه سودشان برایشان توجیه ندارد. در واقع سودی ندارند که بخواهند صرف نوسازی کنند. در کنار اینها حمایتی هم ندارند. از شهریور پارسال وزارت صمت اجازه ثبت سفارش ماشینآلات دارویی را نمیدهد. به تازگی یکی، دو روز است سامانه ثبت سفارش باز شدهاست. حتی اگر ثبت سفارش کنند، تسهیلات بانکی به آنها داده نمیشود! بانک میگوید وقتی شما سودی ندارید و نمیتوانید طلبتان را از دولت
وصول کنید، چرا من باید به شما وام بدهم! بانکها منابع محدودی دارند و نمیخواهند منابعشان را به جایی بدهند که ضعیف شده و سودی ندارد. در چنین چرخهای، بدیهی است که صنعت دارویی تضعیف شود. تنها بخش مثبت ماجرا این است که تیم جدید حوزه سازمان غذا و دارو افراد کار بلد و با تجربه هستند که با صنعت دارو ارتباط خوبی هم دارند.
منبع خبر: سالم خبر / صنعت دارو در سراشیبی زیان؛ ۶۰ همت مانع از رشد طبیعی بازار دارویی شد
گردآوری و انتشار اخبار در این تارنما با هوش مصنوعی و ابزار های الکترونیکی اتوماتیک صورت می پذیرد و تمامی حقوق گردآوری و تالیف خبر متعلق به ناشر اصلی آن که در لینک فوق به آن اشاره شده است می باشد. در صورت نیاز به ارسال جوابیه یا توضیح تکمیلی علیه یا له مطلب منتشر شده صرفا از طریق مرجع اصلی خبر اقدام نمایید.
نظرات کاربران