سالمخبر: آمار خودکشی در ایران تا سال ۲۰۱۴ حدود ۵.۱ نفر در ۱۰۰ هزار نفر بود، ولی حالا خیلی افزایش پیدا کرده و به حدود ۷.۴ نفر در ۱۰۰ هزار نفر در کل جامعه رسیده است.
نازیلا شاه منصوری، روانپزشک با بیان اینکه نرخ خودکشی میان پزشکان ۳ تا ۵ برابر بیشتر از جمعیت عادی است همچنین افزود: پزشکانی که افکار خودکشی دارند از بقیه کمک نمیگیرند، این درحالیست که همه آدمها یک زمانی کم میآورند و این نشان دهنده ضعف و بی اراده بودنشان نیست.
وی همچنین درباره آمار خودکشی در ایران، گفت: در جوامع مختلف اقدام به خودکشی متفاوت است، از ۳۰ در ۱۰۰ هزار نفر در کشورهای اسکاندیناوی، فنلاند، ژاپن تا موارد پایینتر وجود دارد، تا سال ۲۰۱۴ این آمار درباره ایران حدود ۵.۱ نفر در ۱۰۰ هزار نفر بود، ولی حالا خیلی افزایش پیدا کرده و به حدود ۷.۴ نفر در ۱۰۰ هزار نفر در کل جامعه رسیده است.
این روانپزشک همچنین درباره مقایسه آمار خودکشی در کشور با آمار جهانی اظهار داشت: نکته قابل توجه این است که در کل دنیا اقدام
به خودکشی در پزشکان زیادتر از جمعیت عادی است، اما این مسئله اهمیت موضوع را کم نمیکند، بهویژه اینکه در این چند سال اخیر خودکشی کادر درمان در جامعه ما بیشتر شده است. اگر فقط جامعه پزشکی را در نظر بگیریم در یک سال ۱۳ نفر از دستیاران و پزشکان جوان اقدام به خودکشی کردند، حدود ۱۳ تا ۱۴ هزار رزیدنت در کشور داریم اگر آن را با ۱۳ خودکشی مقایسه کنیم، آمار خودکشی کادر درمان در ایران حدود ۹۰ نفر در ۱۰۰ هزار نفر است که این خیلی عدد بالایی محسوب میشود، البته این آمار فقط برای یک سال است و نمیشود آن را تعمیم داد، با این وجود میدانیم اقدام به خودکشی در پزشکان ۳ الی ۵ برابر از جمعیت عادی بیشتر است.
وی همچنین با اشاره به نسبت خودکشی میان پزشکان زن و مرد تفاوت، افزود: بهطورکلی اقدام به خودکشی در زنان بیشتر از مردان است و خودکشی منجر به مرگ در مردان از زنان بیشتر است، اما این وضعیت در جامعه پزشکی اینطور نیست، موارد فوت پزشکان زن از مرد بیشتر است. از همان آمار ۱۳ خودکشی سال گذشته
۱۱ نفر از آنها زن بودند. گفته میشود پزشکان زن حدود ۱۲۰ درصد افکار خودکشی را بیشتر از جمعیت عمومی زنان در جامعه تجربه میکنند درحالی که این درصد برای پزشکان مرد ۴۰ درصد است، این نشان میدهد فشارها روی زنان پزشک بیشتر است.
منصوری درباره روند رو به افزایش خودکشی در میان کادر درمان، تصریح کرد: مهمترین مسئله که درباره اقدام به خودکشی پزشکان مطرح است مسئله انگ است، یعنی من اگر پزشک باشم و افکار خودکشی داشته باشم بقیه میگویند این فرد ضعیف و بی اراده است، بنابراین پزشکانی که افکار خودکشی دارند از بقیه کمک نمیگیرند، این درحالیست که همه آدمها یک زمانی کم میآورند و این نشان دهنده ضعف و بی اراده بودن ما نیست. لذا انگ خوردن در کادر پزشکی بسیار پررنگ است، وقتی فرد پزشک دارای افکار خودکشی باشد به خاطر وجود همین انگها، مانند اینکه تو که جراح یا متخصص بیهوشی هستی، تو چرا افکار خودکشی داری؟ از کسی کمک نمیگیرد، لذا درخواست کمک یک پزشک که افکار خودکشی دارد کمتر میشود.
طلب کمک کردن یک مهارت است و آموختنی، در جامعه ما طلب کمک کردن نشان دهنده ضعف آدمها است درحالیکه در برخی جوامع یک مهارت محسوب میشود.
دومین مسئله آشنایی پزشکان با داروها و روشهای خودکشی است، این مورد هم آنها را بیشتر در معرض خطر قرار میدهد، یک دلیل دیگر هم ترس از اقدام به خودکشی است که در پزشکان اصطلاحاً این ترس ریخته و و جود ندارد، کسی که در اورژانس یا بیمارستان مواردی که فوت کردهاند را دیده، ترس از اقدام به خودکشی در او فرو میریزد، بنابراین ترسِ ریخته شده از اقدام به خودکشی در جامعه پزشکان از عموم جامعه بیشتر است.
نکته بعدی شخصیت پزشکان است، البته این را نمیشود به همه جامعه پزشکی تعمیم داد اما درصد زیادی از این جامعه شخصیت کمالگرا و رقابت جویی دارند، افراد مسئولیت پذیر هستند، کارشان را درست انجام میدهند بنابراین تنشهای زیادی را تحمل میکنند و با کوچکترین شکست اعتماد به نفسشان فرو میریزد و فکر میکنند آدم ناتوانی بودند.
منبع خبر: سالم خبر / از ۱۳ خودکشی پزشکان در یک سال اخیر ۱۱ نفر زن بودند
گردآوری و انتشار اخبار در این تارنما با هوش مصنوعی و ابزار های الکترونیکی اتوماتیک صورت می پذیرد و تمامی حقوق گردآوری و تالیف خبر متعلق به ناشر اصلی آن که در لینک فوق به آن اشاره شده است می باشد. در صورت نیاز به ارسال جوابیه یا توضیح تکمیلی علیه یا له مطلب منتشر شده صرفا از طریق مرجع اصلی خبر اقدام نمایید.
نظرات کاربران